Ήταν γόνος ευκατάστατης αστικής οικογένειας.Πολύ μικρός έχασε σε αεροπορικό δυστύχημα τον πατέρα του,ο οποίος ήταν δικηγόρος,κι έτσι η οικογένεια βρέθηκε αντιμέτωπη με τα οικονομικά προβλήματα.Έτσι,ο μικρός τότε Μάνος,πιάνει δουλειά στο εργοστάσιο Φιξ και κουβαλά καφάσια για να συντηρήσει αξιοπρεπώς την οικογένειά του.
Παρά τη φτώχεια όμως,ποτέ δεν σταμάτησε να ονειρεύεται το μουσικό του μέλλον.Για πρώτη φορά έπαιξε δημόσια στα νοσοκομεία για τους τραυματίες του Αλβανικού πολέμου.Η πρώτη εμφάνιση του Χατζιδάκι ως συνθέτη πραγματοποιείται το 1944 με τη συμμετοχή του στο έργο Τελευταίος Ασπροκόρακας του Αλέξη Σολωμού, στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν. Στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης, ο Χατζιδάκις θα παρακολουθήσει και μαθήματα υποκριτικής, αν και τελικά ο ίδιος ο Κουν θα τον αποτρέψει. Η συνεργασία του με το Θέατρο Τέχνης θα διαρκέσει περίπου δεκαπέντε χρόνια και αποφέρει μουσική για σημαντικό αριθμό έργων του σύγχρονου θεάτρου..
Σε νεαρή ηλικία ανακαλύπτει την αξία του ρεμπέτικου τραγουδιού,της "underground" μουσικής της Ελλάδας,όπως συνήθιζε να λέει ο ίδιος.
Ένα βράδυ επισκέπτεται το ρεμπετάδικο που εμφανιζόταν ο Μάρκος Βαμβακάρης.Μία παρέα νεαρών επιτίθεται στον 21χρονο Μάνο και επεμβαίνει ο Μάρκος Βαμβακάρης,που ήταν και σωματώδης,να τον υπερασπιστεί.Από τότε άρχισε να συχνάζει όλο και περισσότερο στα ρεμπετάδικα και να μελετά αυτό το είδος μουσικής.Όταν άρχισε να γίνεται μόδα,αυτός το απεχθανόταν.
Το 1961 του απονέμεται το βραβείο Όσκαρ για το τραγούδι Τα παιδιά του Πειραιά, από την ταινία του Ζυλ Ντασέν Ποτέ την Κυριακή, το οποίο συμπεριλαμβάνεται και στα δέκα εμπορικότερα τραγούδια του 20ού αιώνα. Ο ίδιος ο Χατζιδάκις, θεωρεί πως η ελαφρά μουσική του για τον κινηματογράφο του προσδίδει μια «ανεπιθύμητη λαϊκότητα» την οποία δεν αποδέχεται και φθάνει στο σημείο να αποκηρύξει μεγάλο μέρος της.
Σημαντικός σταθμός στο έργο του Χατζιδάκι για το θέατρο αποτελεί ακόμα η παράσταση Οδός Ονείρων (1962) σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού και πρωταγωνιστή το Δημήτρη Χορν.
Την περίοδο 1963-1966 διευθύνει την «Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών» – της οποίας είναι και ιδρυτής -- και στο σύντομο χρονικό διάστημα της λειτουργίας της δίνει 20 συναυλίες με πρώτες παρουσιάσεις δεκαπέντε έργων Ελλήνων συνθετών.
Ήταν έντονα πολιτικοποιημένος,ήταν μέλος της ΕΠΟΝ την περίοδο της κατοχής,αργότερα εντάχθηκε στην αριστερά αλλά νωρίς την εγκατέλειψε.Η φιλία του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή έγινε αφορμή να θεωρηθεί ότι υποστήριζε την συντηρητική παράταξη,στον οποίο πρότεινε το 1968 να διαβάσει το κόκκινο βιβλιαράκι του Μάο.
Τον Σεπτέμβριο του 1987 την ώρα της συναυλίας στο Καλλιμάρμαρο με τον Σταύρο Ξαρχάκο και τη Νανά Μούσχουρη,διακόπτει για να επιτεθεί στον τύπο και συγκεκριμένα δηλώνει ότι η Αυριανή εφημερίδα είναι φασιστική και πρέπει οπωσδήποτε να κλείσει.Την επόμενη μέρα η εφημερίδα αντεπιτίθεται δημοσιεύοντας για τίτλο:"Ο κύριος Χατζιδάκις παρακαλείται να περάσει από τα γραφεία της Αυριανής για να πάρει...ένα καλάθι σύκα που του αρέσουν πολύ".
Η κόντρα αυτή του στοίχισε πολύ καθώς δεν βρήκε συμμάχους.
Στα τέλη του 1989 ο Χατζιδάκις ιδρύει την «Ορχήστρα των Χρωμάτων» με σκοπό να παρουσιάσει έργα που συνήθως δεν καλύπτονται από τις συμβατικές συμφωνικές ορχήστρες. Ο ίδιος ο Χατζιδάκις διηύθυνε την ορχήστρα μέχρι το τέλος της ζωής του δίνοντας συνολικά είκοσι συναυλίες και δώδεκα ρεσιτάλ ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου. Το 1991, σε συνεργασία με τον Δήμο Καλαμάτας διοργανώνει επίσης τους «Πρώτους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας».
Πέθανε στις 15 Ιουνίου του 1994 από οξύ πνευμονικό οίδημα και ετάφη στην Παιανία.
uploader:TheLilac1110
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου