Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012


Η ιστορία του Rock and Roll

Όταν δεν υπήρχε το Rock!.                                        


To rock and roll είναι ένα είδος μουσικής που αναπτύχθηκε στις Η.Π.Α στα τέλη του 1940 και γνώρισε μεγάλη άνθηση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950.
Θεωρείται ο πρόγονος του rock με καταβολές από την Rhythm, Blues και Country μουσική.
Ο μουσικός όρος 'ροκ εντ ρολ" οφείλεται στον παραγωγό Άλαν Φρίντ από τον στοίχο ενός τραγουδιού του Μπιλ Χάλει "rock,rock,rock everybody,roll,roll,roll everybody',προκειμένου να περιγράψει τη μουσική που έπαιζε στο ραδιόφωνο.
Η rock and roll αρχικά, ήταν ένα από τα είδη χορευτικής μουσικής των αφροαμερικανών.
Μαύροι καλλιτέχνες όπως ο Little Richard, ο Chuck Berry και ο Fats Domino ερμήνευαν επιτυχίες του ροκ εντ ρολ, αλλά απευθύνονταν σε αφροαμερικάνικο κοινό. Αυτοί οι καλλιτέχνες του ροκ εντ ρολ, δέχτηκαν ρατσιστικές κριτικές σε μια εποχή που οι περισσότεροι χώροι διασκέδασης ήταν διαχωρισμένοι για λευκούς και μαύρους.

Η διάδοσή της εξαπλώθηκε  στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν λευκοί καλλιτέχνες διασκεύαζαν το υλικό των αφροαμερικάνων ή ακολούθησαν το στυλ τους, στο μουσικό είδος που έγινε γνωστό ως ροκαμπίλι. Ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο Μπιλ Χάλει, ο Τζέρι Λι Λιούις και ο Τζόνι Κας ήταν μερικοί από αυτούς που εδραίωσαν το ροκ εντ ρολ στη συνείδηση των υπόλοιπων Αμερικανών και συνέβαλαν έτσι στην μεγάλη επιτυχία του.
Ταυτόχρονα, οι νέοι της εποχής υιοθετούν άλλη κουλτούρα,αμφισβητούν τις ηθικές αξίες της χώρας τους και δημιουργούν το δικό τους στυλ,ορμώμενοι από ταινίες του Χόλιγουντ που αφορούν την κοινωνική ζωή των εφήβων και την εξέγερσή τους.Κάποιες από αυτές τις ταινίες είναι:"Η ζούγκλα του Μαυροπίνακα", "Ο ατίθασος","Επαναστάτης χωρίς αιτία" κ.α.

Όπως ήταν όμως αναμενόμενο,σαν κάθε τι καινούργιο,το ροκ εντ ρολ εισέπραξε τις αποδοκιμασίες των συντηρητικών Αμερικανών,κυρίως λόγω της σχέσης της με την αμφισβήτηση,των σεξουαλικών υπονοουμένων στους στίχους και φυσικά λόγω της καταγωγής της από τη μαύρη μουσική.




Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

Eye on the the TV
'Cause tragedy thrills me
Whatever flavor it happens to be, like...
"Killed by the husband"
"Drowned by the ocean"
"Shot by his own son"
"She used a poison in his tea, and kissed him goodbye"
That's my kind of story
It's no fun 'til someone dies

Don't look at me like I am a monster
Frown out your one face, but with the other
Stare like a junkie into the TV
Stare like a zombie
While the mother holds her child, watches him die
Hands to the sky crying, "Why, oh why?"

Cause I need to watch things die...from a distance
Vicariously I live while the whole world dies
You all need it too, don't lie

Why can't we just admit it?
Why can't we just admit it?
We won't give pause until the blood is flowing
Neither the brave nor bold
Will write as the story's told
We won't give pause until the blood is flowing

I need to watch things die...from a good safe distance
Vicariously I live while the whole world dies
You all feel the same, so...

Why can't we just admit it?

Blood like rain come down
Drum on grave and ground

Part vampire
Part warrior
Carnivore and Voyeur
Stare at the transmitter
Sing to the death rattle

La, la, la, la, la, la-la-lie (x4) 

***Credulous at best your desire to believe in
Angels in the hearts of men
Pull your head on out your hippie haze and give a listen
Shouldn't have to say it all again
The universe is hostile, so impersonal
Devour to survive... so it is, so it's always been

We all feed on tragedy
It's like blood to a vampire

Vicariously I live while the whole world dies
Much better you than I