Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012

Αναδρομή στην ιστορία του BLUES


Από το δέλτα του βόρειου Μισσισσιπή-κάπου μετά τον αμερικανικό εμφύλιο-

το δουλεμπόριο,τις βαμβακοφυτίες,

ένα είδος μουσικής φτάνει στην παγκόσμια καταξίωση.

Για αρχή αξίζει να σημειωθεί,πως με τον όρο μπλουζ,αναφέρεται το οργανικό μουσικό ιδίωμα που εκφράζεται με "Μπλου" νότες,δηλαδή υφέσεις στην 3η και 7η νότα της κλίμακας και επαναλαμβανόμενο μοτίβο συνήθως δωδεκάμετρης μορφής.

Για πολλά χρόνια ήταν η μουσική των πλανόδιων τραγουδοποιών,που έψαχναν διέξοδο από τα προβλήματά τους μέσα από τραγούδι.Καταγραφόταν μόνο από μνήμης και σε προσωπικό επίπεδο.
Εμφανώς επηρεασμένο από τις αφρικανικές ρίζες του,την εκκλησιαστική μουσική και ρυθμικούς χορούς ( τα τζαμπ απ),σταδιακά εξελίχθηκε σε μουσική για έναν τραγουδιστή, που δημιουργούσε διάλογο ανάμεσα στη φωνή και στην κιθάρα του(τραγουδώντας έναν στίχο και απαντώντας οργανικά).

Την δεκαετία του '30-'40 στο Σικάγο και το Ντιτρόιτ εισήχθη ο ηλεκτρικός ενισχυτής, οποίος έδωσε άλλο χρώμα στο "ηλεκτρικό" πλέον μπλουζ. Μπλουζίστες και σόλο κιθαρίστες (lead quitarists) όπως ο Μάντυ Γουότερς, ο Γουίλι Ντίξον, ο Τζον Λη Χούκερ, ο Χόουλινγκ Γουλφ και ο Έλμορ Τζέιμς έπαιξαν ηλεκτρικά και έκαναν δημοφιλή τα μπλουζ του Δέλτα του Μισισιπή, χρησιμοποιώντας στην μπάντα όργανα όπως το μπάσο, τα ντραμς, το πιάνο και περιστασιακά τη φυσαρμόνικα

Επηρέασε σημαντικά την μεταγενέστερα δυτικοευρωπαική μουσική και συνδέθηκε με την Τζαζ, το Rhythm and Blues , Rock and Roll κ.α. 
Επίσης, αποτέλεσε βασική πηγή έμπνευσης  για τα διασημότερα συγκροτήματα της δεκαετίας του '60.
Από τους Rolling Stones και τους Led Zeppelin στην Μ.Βρετανία, μέχρι τους Alman Brothers και τους Greatful Dead στις Η.Π.Α.

Αν ακούσει κανείς τα τραγούδια τής θρυλικής συναυλίας τού Woodstock, εύκολα θα μπορέσει να διακρίνει μέσα σε αυτά, τις έντονες blues επιρροές τους. 

Αληθεύει πάντως,πως στις μέρες μας δεν έχει την ίδια απήχηση(τουλάχιστον στην Ελλάδα),και  επιπλέον ότι όσοι ασχολούνται με αυτό το είδος δεν παίζουν βιωματικά.Δεν παίζουν δηλαδή όπως οι μαύροι στις βαμβακοφυτίες του νότου που αναγκάζονταν από τους δουλέμπορους να ασπαστούν τον χριστιανισμό.Είναι επηρεασμένοι από τον Τεξανό κιθαρίστα Stevie Ray Vaughan.


 "Blues is easy to play, but not to feel" (Jimi Hendrix)

"Blues means what milk does to a baby.Blues is what spirit is to a minister.We sing blues because our hearts have been hurt,our hearts have been disturbed." (Alberta Hunter)

 
πηγή:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B6











 

Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012


Η ιστορία του Rock and Roll

Όταν δεν υπήρχε το Rock!.                                        


To rock and roll είναι ένα είδος μουσικής που αναπτύχθηκε στις Η.Π.Α στα τέλη του 1940 και γνώρισε μεγάλη άνθηση κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950.
Θεωρείται ο πρόγονος του rock με καταβολές από την Rhythm, Blues και Country μουσική.
Ο μουσικός όρος 'ροκ εντ ρολ" οφείλεται στον παραγωγό Άλαν Φρίντ από τον στοίχο ενός τραγουδιού του Μπιλ Χάλει "rock,rock,rock everybody,roll,roll,roll everybody',προκειμένου να περιγράψει τη μουσική που έπαιζε στο ραδιόφωνο.
Η rock and roll αρχικά, ήταν ένα από τα είδη χορευτικής μουσικής των αφροαμερικανών.
Μαύροι καλλιτέχνες όπως ο Little Richard, ο Chuck Berry και ο Fats Domino ερμήνευαν επιτυχίες του ροκ εντ ρολ, αλλά απευθύνονταν σε αφροαμερικάνικο κοινό. Αυτοί οι καλλιτέχνες του ροκ εντ ρολ, δέχτηκαν ρατσιστικές κριτικές σε μια εποχή που οι περισσότεροι χώροι διασκέδασης ήταν διαχωρισμένοι για λευκούς και μαύρους.

Η διάδοσή της εξαπλώθηκε  στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν λευκοί καλλιτέχνες διασκεύαζαν το υλικό των αφροαμερικάνων ή ακολούθησαν το στυλ τους, στο μουσικό είδος που έγινε γνωστό ως ροκαμπίλι. Ο Έλβις Πρίσλεϊ, ο Μπιλ Χάλει, ο Τζέρι Λι Λιούις και ο Τζόνι Κας ήταν μερικοί από αυτούς που εδραίωσαν το ροκ εντ ρολ στη συνείδηση των υπόλοιπων Αμερικανών και συνέβαλαν έτσι στην μεγάλη επιτυχία του.
Ταυτόχρονα, οι νέοι της εποχής υιοθετούν άλλη κουλτούρα,αμφισβητούν τις ηθικές αξίες της χώρας τους και δημιουργούν το δικό τους στυλ,ορμώμενοι από ταινίες του Χόλιγουντ που αφορούν την κοινωνική ζωή των εφήβων και την εξέγερσή τους.Κάποιες από αυτές τις ταινίες είναι:"Η ζούγκλα του Μαυροπίνακα", "Ο ατίθασος","Επαναστάτης χωρίς αιτία" κ.α.

Όπως ήταν όμως αναμενόμενο,σαν κάθε τι καινούργιο,το ροκ εντ ρολ εισέπραξε τις αποδοκιμασίες των συντηρητικών Αμερικανών,κυρίως λόγω της σχέσης της με την αμφισβήτηση,των σεξουαλικών υπονοουμένων στους στίχους και φυσικά λόγω της καταγωγής της από τη μαύρη μουσική.